دستهها
- زندگی جاریست... 853
- خواندنیها و دیدنیها 27
- برگی از دفتر خاطرات ... 10
- بستهی فرهنگی 32
- بستهی گردشگری 15
- برای تو... 20
- ای عشق... 11
- شاید، روزی، کودکی... 16
- بستهی اطلاعاتی 7
- مردها گاهی... 5
- زنها گاهی... 6
- چشم شیشه ای 5
- آرزوهای بزرگ... 9
- یک جرعه شعر... 8
- پشت پرده مه... 10
- خطهای بی انتها... 3
- کودک درون 13
- پسرک قصهی ما... 52
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1399 2
- آبان 1399 1
- تیر 1399 3
- خرداد 1399 2
- دی 1398 8
- شهریور 1398 3
- خرداد 1398 3
- اردیبهشت 1398 7
- فروردین 1398 1
- آبان 1397 3
- مهر 1397 7
- شهریور 1397 4
- خرداد 1395 2
- مهر 1394 3
- شهریور 1394 1
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 9
- آذر 1393 1
- آبان 1393 1
- مهر 1393 3
- تیر 1393 1
- اردیبهشت 1393 2
- اسفند 1392 3
- بهمن 1392 2
- دی 1392 1
- آذر 1392 15
- آبان 1392 2
- مهر 1392 3
- شهریور 1392 3
- مرداد 1392 7
- تیر 1392 7
- خرداد 1392 10
- اردیبهشت 1392 6
- فروردین 1392 4
- اسفند 1391 5
- بهمن 1391 7
- دی 1391 7
- آذر 1391 9
- آبان 1391 13
- مهر 1391 4
- شهریور 1391 10
- مرداد 1391 5
- تیر 1391 9
- خرداد 1391 18
- اردیبهشت 1391 13
- فروردین 1391 6
- اسفند 1390 6
- بهمن 1390 13
- دی 1390 18
- آذر 1390 14
- آبان 1390 13
- مهر 1390 18
- شهریور 1390 11
- مرداد 1390 21
- تیر 1390 24
- خرداد 1390 14
- اردیبهشت 1390 22
- فروردین 1390 17
- اسفند 1389 14
- بهمن 1389 25
- دی 1389 23
- آذر 1389 23
- آبان 1389 23
- مهر 1389 19
- شهریور 1389 15
- مرداد 1389 11
- تیر 1389 32
- خرداد 1389 26
- اردیبهشت 1389 25
- فروردین 1389 22
- اسفند 1388 27
- بهمن 1388 24
- دی 1388 21
- آذر 1388 24
- آبان 1388 20
- مهر 1388 24
- شهریور 1388 20
- مرداد 1388 19
- تیر 1388 19
- خرداد 1388 14
- اردیبهشت 1388 19
- فروردین 1388 9
- اسفند 1387 19
- بهمن 1387 22
- دی 1387 16
- آذر 1387 16
- آبان 1387 13
- مهر 1387 11
- شهریور 1387 14
- مرداد 1387 15
- تیر 1387 13
- خرداد 1387 14
- اردیبهشت 1387 19
- فروردین 1387 11
- اسفند 1386 14
- بهمن 1386 14
- دی 1386 13
آمار : 1918810 بازدید
Powered by Blogsky
غمهای کوچک
سمانه، همکار دست چپیم، داره تند تند یه چیزی تایپ می‌کنه. از طرز نوشتنش حس می‌کنم داره وبلاگ می‌نویسه.
بهش حسودیم میشه.
منم دلم می‌خواد بنویسم. دلم می‌خواد یه متن طولانی و شاد بنویسم. اما نمی‌تونم.
دلم خیلی گرفته است ولی عادت ندارم غصه‌هام رو همه‌جا، جار بزنم. نمی‌خوام به کسی بگم چون دلم نمی‌خواد کسی به غصه‌هام بخنده و بگه: "همه‌ی دردت همینه؟ همین قدر کوچیک؟ همین قدر بی‌اهمیت؟"
پ.ن۱: قول می‌دم تا وقتی که این یه هفته‌ی لعنتی تموم بشه و من با احساساتم به تفاهم برسم دیگه این دور و برا پیدام نشه!
پ.ن۲: راستی یه سوال. از کجا آلبوم عروسی بخریم؟
مستانه
سه‌شنبه 21 آبان 1387 ساعت 12:24
شک ندارم اولم
تائیدیه رو برداشتی؟
از نرسیده به بهارستان
یادمه یه زمانی صبح که از خواب پامیشدی قرار داشتی باخودت که سه صفحه همین طور فقط بنویسی، یادمه خیلی آرومت میکرد... شاید الانم همین راه به دردت بخوره؟ هوم؟
اما تو بهارستان خیلی زیاده . 
-------------------------------
همیشه بقیه فکر میکنن که غم یا مشکل خودشون بزرگتر از مشکل یا غم هایِ ماست...
----------------
عزیزم به جز هفته ی پیشکه خوب بود، هفته ی قبلشم اسمش "هفته ی لعنتی" بودا!!! تعدادش داره زیاد میشه ها!
------------------------
متاسفانه ماهنوز عکسی نگرفتیم که حالا دنبال آلبومش باشیم
عزیزم غصه هر چی که باشه وقتی رو دل آدم سنگینی می کنه قد یه کوهه
من معتقدم وقتی انتخاب کردی که وبلاگ بنویسی و از روزمرگیها بنویسی باید مطمئن باشی که مورد قضاوت قرار می گیری و اهمیت ندی، باید ایمان داشته باشی که راهنمایی می گیرد و مشتاق باشی، باید باور داشته باشی که با دیگرانی آشنا می شی که غمها، دغدغه ها و تفکرات یکسانی داری و حس همذات پنداری تسکینت بده...
سلامممممممممم:)
همه آدما کما بیش شبیه همن.. گاهی غصه‌ها و دغدغه‌های بعضیا بزرگ میشه گاهی دغدغه‌ها و غصه‌های بعضی دیگه.. ولی همه کما بیش غم و غصه‌های شبیه به همی تجربه میکنن.. نترس از گفتنشون.. آدمی.. آدم همیشه شاد نیست.. حتمن گاهیم غمهایی داره.. حتمن گاهیم نیاز داره از غصه‌هاش حرف بزنه.. هرچند کوچیک.. هر چند بی اهمیت
خیلی حرفت به دلم نشست!
..."کسی به دردهام بخنده و بگه همه ی دردت همینه؟!
همینقدر کوچیک؟!
همین قدر بی اهمیت؟!"
خیلی این اتفاق برام رخ داده! به خاطر همینه که شاید این روزها خودم می دونم حالم چقدر بده ولی بقیه ...
نه!
دله دیگه میگیره! اما تو زیاد جدی نگیر! تا شقایق هست زندگی باید کرد.
چون مهندس کامپوتر بودی به خاطر هم رشته بودن اومدم انجا :دی
هر کسی غمش برای خودش بزرگه! اما نذار حرف رو دلت بمونه! سنگین می شه! خیلی زیاد!
یه زمان هایی آدم اینجوری میشه دیگه دلش میگیره ...
فکر کنم عکاسی ها هم داشته باشن
به نظر من غصه هر کس واسه خودش بزرگه...ولی همون کس باید کوچولوش کنه و نهایتا حلش کنه!!
کاش به جای همه ی دنیا میشد خود آدم به خودش بگه: همینقدر کوچیک؟ همینقدر بی اهمیت؟
الهی که مشکل همه حل بشه چون هر کسی به گمان خودش مشکلاتش صعب تر از دیگریه...
خانومی من آلبوممو وقتی ماه عسل بودیم از شیراز خریدم...اصلنم آلبوم خاصی نیست! فقط ورقاش زیاده و جلدش چرمه...
سلام مستانه جان
میخونمت همیشه
زیارتت قبول گلم
مشکل منم همینه دقیقا
اخ امان از درد چاقی !