هنر دهم!

نمی‌دونم بهتون گفته بودم یا نه. ولی اگه نگفته بودم حالا می‌گم! مستانه رو این‌‌طوری نگاه نکنین!‌ از هر انگشت این دختر یه هنر می‌ریزه . البته تا دیشب هنوز از  یکی از انگشتهام هنری نمی‌ریخت.

بعضی از هنرام رو که قبلا همین‌جا به منصه‌ی ظهور گذاشته بودم. بعضی دیگه‌اش رو هم همین الان می‌خوام پرده‌برداری کنم:

البته از همه‌ی اینها مهمتر آخرین هنریه که کردم. که با کسب این هنر حالا دیگه دقیقا از هر ده تا انگشتم هنر می‌ریزه. اونم این که می‌تونم یه پازل ۱۵۰۰ تیکه رو با دوتا انگشت بلند کنم.

شابد باور نکنین ولی من اونقدر که از چسبوندن این پازل خوشحال شدم از ساختنش خوشحال نشدم. چون اگه ساختنش شیش ماه طول کشید. فکر کردن به اینکه چه جوری از سرجاش بلندش کنم هم شیش ماه طول کشید. تازه بعد شیش ماه فکر کردن آخرشم به این نتیجه رسیدم که به جای اینکه قابش کنم و بزنمش روی دیوار به عنوان قالیچه ازش استفاده کنم.

ولی دیشب نزدیکیهای سحر یهو معجزه شد و من تونستم بعد شیش ماه پازلم رو از روی زمین بلند کنم.

---

پ.ن: بابت تبریکهاتون واقعا ممنونم. خوندن هر کدوم از تبریکهاتون من رو یه پله تو آسمون می برد بالا. آخه خوندن نوشته متین من رو برده بود رو ابرا.

پ.ن2: برای چسبوندن پازل، بعد از اینکه اون رو ساختین به تکه های کوچیک تقسیمش کنین و اونها رو پشت و رو کردین و بعد به صورت پشت و رو دوباره اونها رو کنار هم بذارین. بعد پشت پازل رو چسب بزنین و یه کاغذ یا مقوا پشتش بچسبونین.