امروز استادمون یه جمله گفت به نقل از یه دانشمندی که اسمش رو یادم نمیاد: " اون چیزی موندگار میشه که ناپدید بشه..."
خودشم مثال زد: "مثلا برق اختراعیه که اونقدر وارد زندگیمون شده که دیگه دیده نمی‌شه. کلید رو می‌زنی و چراغ روشن میشه بدون اینکه یه لحظه براش وقت بذاری و بهش فکر کنی و ببینیش..."
بعد هم خندید و گفت: "البته یارانه‌ها رو که بردارن دیگه برق از ناپدید بودن در میاد."
و من لابه‌لای این حرفها به این فکر می‌کردم که تو برای من موندگار می‌شی، بدون اینکه بذارم لحظه‌ای ناپدید که نه، حتی کمرنگ بشی...
به نظر من اون چیزی که ناپدید میشه از یاد میره !
راستش منم گاهی به این مسئله فکر میکنم . ولی از طرفی یه ضرب المثلی هم هست که میگه : از دل برود هر آنکه از دیده رود .
نشنیدی از دل برود هر آنکه از دیده برفت؟
اما من سالهای ساله دارم به دروغ بودن این جمله اصرار می می کنم و نمی دونم چرا اینقدر اصرار دارم که به همه اینو حالی کنم..
راست می گی..فقط یه کمی سعی می خواد که چیزی یا کسی از یادت نره و ناپدید و...نشه...
یه کم سعی..
به نظر من ممکنه کمرنگ بشه وقتی از ته دل نمیره
اگه ناپدید بشه که دیگه موندگار نیست ، فراموش می شه !!
اگه ناپدید بشه که دیگه موندگار نیست ، فراموش می شه !!