یه وقت آدم مجبور می‌شه یه انتخابی بکنه. چاره‌ی دیگه‌ای نداره.
ولی یه وقت حق انتخاب داره. آگاهانه یه چیزی رو انتخاب میکنه. به خاطر به دست آوردن یه چیزی که فکر میکنه براش بهتره از یه چیزای دیگه می‌گذره.
آدم اولی حق داره به خاطر شرایطی که توشه غر بزنه. داد بزنه. اعتراض کنه و ...
ولی آدم دومی حق نداره. حق نداره به خاطر چیزهایی که خودش ازشون گذشته آه و ناله کنه!
یه وقت هایی هم به آدم میگن انتخاب کن اما اصلا مهم نیست انتخاب تو چی باشه در نهایت مجبوری کاری رو بکنی که اونا میخوان چون راه دیگه ای نیست.
تو این حالت حق دارم غر بزنم؟
چرا هیچکس واسه من دعا نمیکنه. شما دعا میکنین این روزا تموم شه و روزهای طلایی تو زندگی منم شروع بشه؟
آره. اونام حق دارن. چون مجبور شدن...
برات دعا می کنم عزیزم و امیدوارم مشکلت حل بشه...
به قول همکارم انسانها باید تبعات انتخابهاشون رو تحمل کنند ولی واقعا سخته... مطمئنا آدم برای همان انتخاب راهی که آزادانه برگزیده اش هم دچار معذوراتی بوده و به همان راحتیا که به نظر میاد انتخاب نکرده اون راه رو، پس بنابراین آدم می تونه برای همان کارهای اختیاری که انجام داده هم غر بزنه دوست جون
شاید هم حق با تو باشه...
جاشون نیستیم، شاید تا اونجا که میتونستن سکوت کردن و حالا که صدای ناله شون بلند شده طاقتشون تموم شده...
خب آره بعضی وقت ها شرایط واقعا به آدم فشار میاره
اما به نظرم بیشتر از اینکه سعی کنیم مثبت فکر کنیم یا به دنبال راهی برای تعدیل شرایط باشیم ترجیح میدیم غر بزنیم
نمیگم غر زدن بده یا ممنوع
بعضی وقت ها حال آدم رو بهتر میکنه
اما به شرط اینکه این غر زدن باعث نشه بیشتر احساس بدبختی و ناتوانی بکنیم