زندگی راستی چه زود می گذره!

توی گیرودار روزهای سخت زندگی من و متین به دنیا اومد. همون روزهایی که کار من شب و روز اشک ریختن بود، گاهی برای اینکه دل مامان نرم بشه و گاهی از دلتنگی بی‌حدوحساب برای متینی که سرباز بود!

دیروز، وقتی مامانش شش تا شمع روی کیک تولد گذاشت، وقتی من از توی دوربین نگاه می‌کردم که چقدر بزرگ شده، وقتی شمعها رو فوت کرد، وقتی فشفشه‌ها روشن شد و ... باورم نمی‌شد، باورم نمی‌شد که با چه سرعتی داره حرکت می‌کنه این قطار زندگی. 

زندگی ما همراه با قد کشیدن تو داره قد می‌کشه پسرک، زندگی ما شبیه توئه پسرک. زندگی ما هم گاهی مثل زندگی تو سخت می‌شه. اما ما هم مثل تو به روی خودمون نمیاریم که چه خبره و فقط می‌خندیم و می‌گذریم...

خوب بزرگ شو که زندگی ما شبیه توئه پسرک...