صفحات خالی...

یه سررسید دارم که هرشب قبل از خواب، حساب و کتاب‌هام رو توش می‌نویسم: کارهایی که توی طول روز کردم. کارهایی که باید می‌کردم و نکردم. کارهایی که نباید می‌کردم و کردم و ...

آخرش هم یه ستون گذاشتم که میزان رضایتم رو از خودم توی اون روز می‌نویسم: ده درصد، بیست درصد، شصت درصد و ....

اما هرچندوقت یه‌بار یه چندصفحه‌ای از سررسید خالی باقی می‌مونه. روزهایی که توشون خودم هم خالی بودم. اونقدر خالی که حتی دستم به برداشتن سررسید هم نمی‌ره، از ترس اون ستون آخر...

خالی، شبیه یه مرده‌ی متحرک که راه می‌ره، نفس می‌کشه، حرف می‌زنه، حتی می‌خنده... ولی زندگی نمی‌کنه.

سه روزه که صفحات سررسیدم دست نخورده باقی مونده. اما به امروز امیدوارم، امیدوارم که دیگه از مردگی دراومده باشم و امروز رو زندگی کنم...