دستهها
- زندگی جاریست... 853
- خواندنیها و دیدنیها 27
- برگی از دفتر خاطرات ... 10
- بستهی فرهنگی 32
- بستهی گردشگری 15
- برای تو... 20
- ای عشق... 11
- شاید، روزی، کودکی... 16
- بستهی اطلاعاتی 7
- مردها گاهی... 5
- زنها گاهی... 6
- چشم شیشه ای 5
- آرزوهای بزرگ... 9
- یک جرعه شعر... 8
- پشت پرده مه... 10
- خطهای بی انتها... 3
- کودک درون 13
- پسرک قصهی ما... 52
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1399 2
- آبان 1399 1
- تیر 1399 3
- خرداد 1399 2
- دی 1398 8
- شهریور 1398 3
- خرداد 1398 3
- اردیبهشت 1398 7
- فروردین 1398 1
- آبان 1397 3
- مهر 1397 7
- شهریور 1397 4
- خرداد 1395 2
- مهر 1394 3
- شهریور 1394 1
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 9
- آذر 1393 1
- آبان 1393 1
- مهر 1393 3
- تیر 1393 1
- اردیبهشت 1393 2
- اسفند 1392 3
- بهمن 1392 2
- دی 1392 1
- آذر 1392 15
- آبان 1392 2
- مهر 1392 3
- شهریور 1392 3
- مرداد 1392 7
- تیر 1392 7
- خرداد 1392 10
- اردیبهشت 1392 6
- فروردین 1392 4
- اسفند 1391 5
- بهمن 1391 7
- دی 1391 7
- آذر 1391 9
- آبان 1391 13
- مهر 1391 4
- شهریور 1391 10
- مرداد 1391 5
- تیر 1391 9
- خرداد 1391 18
- اردیبهشت 1391 13
- فروردین 1391 6
- اسفند 1390 6
- بهمن 1390 13
- دی 1390 18
- آذر 1390 14
- آبان 1390 13
- مهر 1390 18
- شهریور 1390 11
- مرداد 1390 21
- تیر 1390 24
- خرداد 1390 14
- اردیبهشت 1390 22
- فروردین 1390 17
- اسفند 1389 14
- بهمن 1389 25
- دی 1389 23
- آذر 1389 23
- آبان 1389 23
- مهر 1389 19
- شهریور 1389 15
- مرداد 1389 11
- تیر 1389 32
- خرداد 1389 26
- اردیبهشت 1389 25
- فروردین 1389 22
- اسفند 1388 27
- بهمن 1388 24
- دی 1388 21
- آذر 1388 24
- آبان 1388 20
- مهر 1388 24
- شهریور 1388 20
- مرداد 1388 19
- تیر 1388 19
- خرداد 1388 14
- اردیبهشت 1388 19
- فروردین 1388 9
- اسفند 1387 19
- بهمن 1387 22
- دی 1387 16
- آذر 1387 16
- آبان 1387 13
- مهر 1387 11
- شهریور 1387 14
- مرداد 1387 15
- تیر 1387 13
- خرداد 1387 14
- اردیبهشت 1387 19
- فروردین 1387 11
- اسفند 1386 14
- بهمن 1386 14
- دی 1386 13
آمار : 1918253 بازدید
Powered by Blogsky
خانه...
زمان زیادی نمانده. نشسته‌ام روی صندلی، کنار شومینه، جلوی پنجره و زل زده‌ام به چراغهای روشن. چراغهای روشن کوچه، چراغهای روشن خیابان، چراغهای روشن اتوبان و ...
چراغهای روشن خانه‌ها اما رنگ و روی دیگری دارد. سفیدتر است و بی‌رنگتر. چرا آدمهای این شهر هیچ وقت نمی‌خوابند؟ پس کی تمام این چراغها خاموش می‌شود؟
یاد چند سال پیش می افتم. یک شب برق همه‌ی شهر رفت. همزمان. تا صبح. آن شب تا نیمه‌های شب کنار پنجره ایستادم و زل زدم به چراغ نفتی‌ها و چراغ گازی‌ها و شمع‌ها و موتوربرق‌هایی که با فاصله از هم خاموش شدند. آن شب تاریکی مطلق را و حتی سکوت مطلق را چشیدم. حس عجیبی داشت آن شب. مرموز و ترسناک اما زیبا.
زمان زیادی نمانده. نشسته‌ام روی مبل. متین جلوی تلویزیون خوابیده. دیروقت آمد و آنقدر خسته بود که لابه‌لای کلمه‌ها خوابش برد. به آرامش درونی‌اش حسودیم می‌شود. صبور است و قوی. وقتی هست من هم آرام می‌شوم. وقتی از نگرانیهایم برایش می‌گویم، با کلماتی اندک و با جملاتی کوتاه تمام نگرانیهایم را نیست می کند.
زمان زیادی نمانده. این خانه آرام است. این خانه تاریک است. این خانه گرم است. این خانه دوست‌داشتنی است. این خانه امن است. این خانه سبز است...
زمان زیادی نمانده. نشسته‌ام روی مبل. متین جلوی تلویزیون خوابیده. دیروقت آمد و آنقدر خسته بود که لابه‌لای کلمه‌ها خوابش برد. به آرامش درونی‌اش حسودیم می‌شود. صبور است و قوی. وقتی هست من هم آرام می‌شوم. وقتی از نگرانیهایم برایش می‌گویم، با کلماتی اندک و با جملاتی کوتاه تمام نگرانیهایم را نیست می کند.
زمان زیادی نمانده. این خانه آرام است. این خانه تاریک است. این خانه گرم است. این خانه دوست‌داشتنی است. این خانه امن است. این خانه سبز است...
زمان زیادی نمانده...
پ.ن: این نوشته صرفا یک تخلیه ذهنی است و هیچ گونه ارزش مادی و معنوی ندارد!
مستانه
دوشنبه 5 دی 1390 ساعت 01:57
با قطار که داری میری مشهد وسط بیابونا تاریکیه مطلقه من به خاطر همین عاشق مسافرت تو شب با قطار هستم
خدا رو شکر که همه چیز زندگی در امن و امانه
قراره از این خونه برین؟؟؟
خییییییییییییییییییلی باحال بود! منظورم برخوردن به یه ریفیق قدیمی اینجاست
اما من دوست دارم همیشه این شهر چراغونی باشه
سلام
وبلاگتون چه آرامشی داره چند تا پست آخر رو خوندم چقدر خوب بود. یه حس عجیبی داشت.
من تاریکی رو دوست دارم ولی در حدی نور داشته باشم که نخورم زمین.
موفق باشید.
فقط به من اشاره کن!
من عاشق اینم که شبا چراغای شهر روشن باشن
توی ذهنم همه کنار همند مثل تو و متین. انگار که تنشهای روزانه توی جمعشون تموم میشن.
یکی از تفریحات من شبها همینه، میرم پشت پنجره و نگاه میکنم به چراغهایی که یکی یکی خاموش میشن، بعضیها هستن که خیلی شبها تا نزدیکهای صبح، ( اگر من هم بیدار باشم) میبینم که چراغشون روشنه، وقتی همینها بعضی شبها زودتر از وقت عادیشون چراغشون خاموش میشه یه جورایی دلگیر میشم و نگران
عاشق شب و چراغهاشم
اشاره کردی مستانه؟
دقت کردی این رنگی نوشتن یا طیف رنگها حتی برامون شبیه همه؟
من عاششششششق اینم که برق بره،ازین خونه دارین میرین؟خونه پیدا شد؟
چه نوشته آرامش بخشی.. دوسش داشتم..
سلام نیروی تخیلی وادبی بسیار قوی ایی داریدخوب می نویسی ومنم خوب ازش لذت بردم
بازم میام یشتون
چقدر خوبه که متین میتونه اینقدر بهت آرامش ببخشه
تحمل ی سکوت گاهی خیلی سخته