از خود مچکر!

از چندماه قبل از بارداری هروقت برای آزمایش و چک‌آپ و ... می‌رفتم بیمارستان، حتما یه سری هم به بخش زایمان می‌زدم. عاشق دیدن مادرها با شکم‌های قلمبه‌شون بودم. یه لذتی داشت دیدنشون برام. حس می‌کردم دنیای خیلی قشنگی دارن. باورم نمی‌شد که خودمم یه روزی شبیه اینا می‌شم. حالا اما دیگه لازم نیست برم بیمارستان. کافیه برم جلوی آینه و یه نگاهی به دل قلمبه‌ی خودم بندازم تا همون حسهای خوب رو تجربه کنم. راستش برعکس اون چیزی فکر می‌کردم، این مستانه‌ی تپل که هیچی، پهن و قلمبه‌ی این روزها رو دوستش دارم.

حالا اما هروقت می‌رم بیمارستان یه سری به بخش نوزادان می‌زنم. حالا عاشق دیدن نوزادهای چند روزه و چندماهه‌ام. عاشق این فسقلی‌های پنجاه-شصت سانتیمتری!