منأسه!

* بالاخره فصل اولش رو نوشتم. وقتش شده بود. اومده بود توی ذهنم و فقط کافی بود که خودنویس رو بردارم و کلمات رو جاری کنم کاغذ...

* هیچ وقت نفهمیدم چرا نمره‌ی انشای من همیشه از همه‌ی کلاس و از همه‌ی نمره‌های دیگه‌ام کمتر بود...

*ما چه گناهی کردیم که نه هنرمندیم و نه فرهیخته و نه کارمند دولت و نه حتی دانشجو! به هر حال آدم که هستیم! آدمم دل داره و دلش بلیط جشنواره می‌خواد...

* آقای سلحشور، هر اسمی که آخرش 'ه' داشته باشه اسم دختر نیست! کافیه یک کمی توی گوگل سرچ کنین تا بدونین که حضرت یوسف، دختر نداشته و 'منأسه' اسم یکی از پسراشه.  به خدا اگه آدم از دست شما سرش رو بکوبه به دیوار حق داره...

* با این حال من هنوزم سرشارم. سرشارم از یه حس عمیق و دوست‌داشتنی و دلیل این حس هم هیچ اتفاق بیرونی نیست. خوشبختی در درون منه...