کجا، کی، چه جوری؟

هر دو سه روز یه بار تقویم رو برمی‌دارم و ورق می‌زنم و به بیست‌و‌دوی بهمن که می‌رسم دلم رو صابون می‌زنم که سه روز تعطیلیه و اگه اون وسط خودمون یه روز دیگه رو هم تعطیل کنیم می‌شه چهار روز و از توی چهار روز می‌تونیم یه مسافرت درست و حسابی در بیاریم.

اما با این‌همه ورق زدن تقویم و این همه این‌ور و اون‌ور کردن به هیچ نتیجه‌ی خاصی نرسیدیم.

مشهد تازه رفتیم و سمت غرب هم که احتمالاً خیلی سرده!

می‌مونه شمال و جنوب و مرکز ایران.

مرکز ایران که البته منظورم دقیقاً شهر دوست داشتنیه اصفهانه (+‌،+)، گزینه‌ی بدی نیست. به خصوص اینکه من دلم برای عموها و عمه‌هام و دخترعموها و پسر عمو کوچیکم خیلی تنگ شده (برای جلوگیری از غیرتی شدن متین نگفتم که دلم برای پسر عمو بزرگه هم خیلی تنگ شده!).

اما از اونجایی که عید ناگزیر باید بریم اونجا، این گزینه هم تقریباً منتفیه!

تورهای قشم هم همه‌شون برای اون تاریخ پره و کیش رو هم دوست نداریم، بریم (البته مسلماً اگه پولش را داشتیم بدمون هم نمی‌اومد).

شمال هم که نمی‌دونم توی این فصل چه جوریه و چقدر می‌شه به جاده‌ها اعتماد کرد.

و هیچ گزینه‌ی دیگه‌ای هم وجود نداره . داره؟؟؟

*   *    *

دلم می‌خواد یه روز یه پستی بنویسم که همه‌ی اونایی که میان بادبادک رو می‌خونن و نظر نمی‌دن، بیان نظر بدن! اما نمی‌دونم چه جور پستی می‌تونه این کار رو بکنه!

آخه شماها نمی‌گین مستانه‌ای که اونقدر فضوله که سعی می‌کنه از توی آینه‌ی ماشین اس‌‌ام‌اس‌های متین رو بخونه، اگه ندونه اون کسایی که میان بادبادک رو می‌خونن و نظر نمی‌دن، چه کسایی‌اند، ممکنه از فضولی بمیره (خدا نکنه!). نمی‌گین؟؟؟

*   *   *

خیلی دوستتون دارم. دارم؟؟؟