راستش چند وقته دارم به این فکر میکنم که بیشتر ماها آدمهای خوبی هستیم ولی یک کمی تنبلیم. برای همین اگه یه کار خوبی سرراهمون قرار بگیره انجامش میدیم ولی اگه قرار نگیره هیچوقت خودمون دنبال کارای خوب نمیریم.
راستش دلم میخواد همینجا توی همین دنیای مجازی که دسترسی بهش خیلی هم راحت و سریعه یه جور خیریه داشته باشیم. یه جایی که هرکسی که نیاز به کمکی داشت بیاد مشکلش رو مطرح کنه و هرکسی هم که کمکی از دستش برمیومد، بهش کمک کنه. هم کمکهای مادی و هم کمکهای معنوی و ...
یه جایی که با همکاری هم شروعش کنیم و پیش ببریمش. از کارها و کمکهای کوچیک شروع کنیم و به جاهای بزرگی برسونیمش.
خیلی ایده دارم و جاهایی رو هم میشناسم که میتونیم باهاشون همکاری کنیم و ازشون کمک بگیریم.
ولی نمیدونم این کار چقدر عملیه. نمیدونم چقدر حاضریم برای یه همچین کاری هزینه کنیم. اصلاً نمیدونم توی این دنیای مجازی چقدر میتونیم به هم دیگه اعتماد کنیم.
شما چی فکر میکنین؟؟؟
رو من می تونی اساسی حساب کنی!! پایه ام
میمیرم واسه کمک های مخصوصا معنوی و اگه بتونم مادی!
:)
ایده ات خیلی جالبه.باید شروع کنیم ببینیم چطور می شه. در واقع باید از مرحله حرف بگذریم
یادمان باشد خلیفه ی خداییم .پس مثل او در دسترس باشیم و کارگشا.
آره موافقم که تنبل شدیم
سلام عزیزم









با گیتی موافقم
من پایم واسه این برنامه
خیلی فکر خوبیه موافقم. اگه شروع شه اعتمادشم خود به خود به وجود میاد . اگه کسی واقعا برای رضای خدا این کارو بکنه مشکلی پیش نمیاد.
سلام
مهم هم اعتماده و هم چیز دیگه. دوستی خاله خرسه نشه. یه وقت به نیت درست کردن ابرو، چشمش رو کور نکنید. وبلاگ "چند قدم نزدیکتر به خدا" - که قبلا این مسیر رو رفته - میتونه الگو باشه. لینکش رو گذاشتم.
من از الان اعلام همکاری میکنم و پایه ام برای این کارا اساسی
خیلی خوشحالم که همیشه از این ایده های جالب داری
خیلی نیازی به هزینه نداره...
مثلا تا اون جایی که من می دونم یونیسف همیشه عضو می خواد، یا بیمارستان مسیح دانشوری بخش پیوند اعضا، یا خانه های کودک جنوب شهر یا محک. این ها کمک های انسانی می خواند و همیشه هم استقبال می کنند.
فقط کافیه حرکت کنیم.
manam movafegham . vali hich idee be zehnam nemirese. montazeram!!!
اما در مورد اعتمماد فک نمیکنم بشه خیلی روی این دوستی ها برنامه ریزی کرد . خرج تموم شدن و فراموش کردن دوستان تو این وبلاگ ها یه خداحافظی ناقابله بعدشم ....
موفق باشید.
راستی من یادم اومد که "آقای الف" همسرِ خانم شین یک موسسه خیریه داره...

آدم معروفیه و سمیرای ما چندبار باهاش صحبت کرده! شاید بتونه راهنمائیت کنه
اسم وبلاگش "روزنگارآقای الف"
منم هستم
سلام...فکر جالبیه...رو من هم می تونی حساب کنی!
فکر خوبیه. من هم هستم. سوال هایی که داری کاملا به جاست. به نظرم انجام یک کار خیلی کوچک مشکلات را آشکار می کنه در عین حال صدمه ی جبران ناپذیری نداره. به هر حال سنگ بزرگ نشانه ی نزدنه. از کارهای کوچک تر شروع کنی بهتر است. همان طور هم که گفتم من کاری اگر از دستم بربیاید خوشحال می شوم.
موافقم باهات خیلی زیاد
اگه تنبلی نکنیم عالیه!
ماشالله هر روز اپ میکنی انگار
اپ اتو دوست دارم
اگه بشه همچین کاری کرد محشره
چندین بار جاهای مختلف امتحان کردم بعضی وقتها جواب داده بعضی وقتها نه
ایشالله جواب میده
سلام بعد از مدتها...اینجا بنگاه خیریه است؟ منم دوست دارم تو این بنگاه شرکت داشته باشم....چه جوری می شه؟
بهارین
سلام مستانه ی عزیزم
خوبی؟؟؟
چقدر اون نشونه ی بهار امسالتون قشنگ بود....
امیدوارم روزای قشنگ تری رو هم همراه خودش به خونه تون بیاره...
راستی...پیشنهاد خیلی خیلی خوبیه....
من نمیدونم چطور میتونم اما هر کاری از دستم بر بیاد انجام میدم...چه در زمینه ی کاریم باشه چه خارج از اون....
شاد باشی عزیز
مسئله همون اعتماده که خیلی کمه !الان من توی یه شرایط بحرانی هستم !کی می تونه با اعتماد بهم کمک کنه و اطمینان داشته باشه من پولش رو بر میگردونم !
سخته مستانه جون
آفرین به تو!منم دعا می کنی!؟!؟!
خیلی خوش سلیقه ای!!!!
به نظرمن ایده خیلی خوب و جالب و مفیدیه.
فکرمیکنم تو کلیدش رو بزنی خیلی ها هم پات می شن.
و یک چیز دیگه...
به نظرم مابه دنیای مجازی پناه آوردیم تا بیشتر از همیشه خودمون باشیم...پس فک می کنم دوزو کلکهامون کمتره...نسبت به اون چیزی که بیرون هستیم.تازشم اینی که شما می گی کاری نیست که کسی از روی اجبار بکنه.اگه کسی همراهت شد(که حتمن میشه)یعنی از دله!
باید از یه جایی شروع بشه اینجا چون اکثرا همدیگه رو نمیشناسن راحت میتونن هر مقداری که تو وسعشون هست در راه خیر کمک کنن و خیلی خوبه