یک روز خوب...

اگه متین چهارشنبه شب، یعنی دو سه ساعت بعد از قرار وبلاگیمون سرنمی‌ر‌‌‌‌سید مطمئناً همون شب یه پست طولانی در مورد قرارمون می‌نوشتم. نمی‌دونین تا وقتی که متین رو ببینم چه حس بی‌نظیری داشتم. راستش همه‌ی اونایی رو که اومده بودن خیلی دوست داشتم. خیلی بیشتر از اونی که قبل دیدنشون دوستشون داشتم.

ولی خوب متین که اومد همچین من رو برداشت و برد روی ابرا که دیگه نتونستم چیزی بنویسم.

به هر حال واقعا ازتون ممنونم. به من که واقعا خوش گذشت. امیدوارم به شما هم خوش گذشته باشه.

اینم بخشی از سوغاتی متین:

در ضمن نوشته پایین رو متین نوشته بود.