شب

هوا تاریک بود که یادمون افتاد متین فردا صبح باید یه کمی پول همراهش باشه. لباس پوشیدیم و رفتیم تا اولین عابربانک.

متین تو ماشین نشست و من رفتم پول بگیرم. یه جایی بود که خیلی خلوت بود و معمولا کسی گذرش به اونجا نمی‌افتاد.

دستگاه داشت پول رو می‌شمرد که یهو متین با فاصله کمی پشت سرم شروع کرد به سر و صدا کردن. مثل تمام وقتهایی که می‌خواد من رو بترسونه و موفق نمی‌شه. ولی این بار موفق شد. تاریکی هوا و خلوتی اونجا باعث شد یهو جا بخورم و بترسم. انتظار نداشتم متین پیاده شده باشه و پشت سرم باشه.

پول رو گرفتم و خیلی عصبانی داد زدم. چرا اینطوری می‌کنی ترسیدم.

جمله‌ام هنوز تموم نشده بود که برگشتم و دیدم اون کسی که پشت سرمه متین نیست!

بیچاره اونم از داد بی‌موقع من کلی ترسید و درحالی که با چشم‌های گرد شده من رو نگاه می‌کرد با من و من گفت: "من که کاری نکردم! فقط سرفه کردم!"

یه معذرت‌خواهی کوچیک کردم و برگشتم تو ماشین و متین امشب هم یه سوژه‌ی دیگه برای خندیدن به من پیدا کرد...