دخترک دوست داشتنی

مهمان‌های دیشب دخترکی هفت‌ساله داشتند. دخترکی نازنین و شیرین‌زبان. دخترکی که از چهارسالگی دوستش داشته‌ام/ دوستم داشته است. هریک محبتمان را به نحوی به هم نشان داده‌ایم.

من برایش غذاهایی که می‌دانم دوست دارد درست می‌کنم و او غذاها را با میل و اشتها می‌خورد و می‌گوید: "مستانه جان این خوشمزه‌ترین غذایی بود که من تا حالا خورده بودم."

من برایش کتابهای کوچک می‌خرم و او خود را در آغوش من رها می‌کند و می‌گوید: "خاله مستانه قصه‌اش رو هم برام بخون."

دیشب کنارش نشسته بودم. تلویزیون تصاویری از مکه را نشان می‌داد. در گوشم گفت: "خاله مکه رفته بودی برای منم دعا کردی؟" بهش اطمینان دادم که به یادش بودم. دوباره آرام در گوشم گفت: "من هم هر شب برای تو دعا می‌کنم."

و کسی چه می‌داند. شاید دعاهای هر شب این دخترک دوست‌داشتنی این همه رنگ و بوی خوشبختی به زندگیمان داده است...