باز باران بارید و خیس شد خاطره‌ها (2)

بچه که بودم صمیمی‌ترین دوستم دخترخاله‌‌ی مامان بود. ارتباطمون خیلی زیاد بود. خیلی شبها رو با هم می‌گذروندیم و تا صبح توی گوش هم پچ‌پچ می‌کردیم و صبح هنوز هوا روشن نشده مشغول بازی می‌شدیم تا شب.

بزرگتر که شدیم کمتر همدیگه رو می‌دیدیم ولی به هرحال اون احساس نزدیکی برامون باقی موند و هروقت که همدیگه رو می‌دیدیم کلی حرف برای هم داشتیم.

زینب زودتر از من ازدواج کرد و بعد هم من ازدواج کردم و زندگی خیلی بینمون فاصله انداخت. بیشتر فاصله البته از نوع فیزیکی بود. خیلی کم همدیگه رو می‌دیدیم و خیلی کم فرصت حرف زدن با هم رو پیدا می‌کردیم.

چندماه پیش زینب خونه‌شون رو عوض کرد. من هیچ‌وقت نرفته بودم خونه‌ش و نمی‌دونستم که خونه‌ش کجاست. دیروز اما فهمیدم. جا خوردم. شوکه شدم و ذوق زده. خونه‌شون سه تا کوچه پایین‌تر از خونه‌ایه که خریدیم...