زندگانی

* چالش اول رو که واکسن بود به سختی پشت سر گذاشتیم، یعنی سه روز حال علی بد بود و تب و تهوع داشت و یکسره هم ناله می‌کرد! دقیقا عینهو یه مرد وقتی مریض می‌شه!! بعد از اینکه علی بهتر شد من یک کمی مریض شدم و نتیجه‌اش شد کم شدن شیرم و گرسنه موندن علی و نق زدن‌های مدامش.

* چهارشنبه بردیم و ختنه‌اش کردیم که خدا رو شکر این یکی خیلی آسون گذشت و بعد از یکی دو ساعت حالش خوب خوب بود و انگار نه انگار.

*  امروز دیدم بعد از چند روز توی خونه موندن حوصله‌مون خیلی سر رفته، دیگه گذاشتمش توی کالسکه و رفتیم یه دوری زدیم. قبلا هم با کالسکه برده بودمش بیرون ولی اون موقع هنوز خیلی کوچیک بود و به محض اینکه توی هر وسیله متحرکی قرار می‌گرفت خوابش می‌برد. این بار ولی کاملا بیدار و سرحال بود و با چشمهای گرد ماشینها و آدمها رو نگاه می‌کرد.

* یکی از کارای بامزه‌ای که علی می‌کنه اینه که از خواب که بیدار می‌شه، قبل از اینکه نق بزنه و گریه کنه خوب دور و برش رو نگاه می‌کنه. یعنی قشنگ سرش رو 180 درجه می‌چرخونه و همه خونه رو وارسی می‌کنه. اگه من رو پیدا کنه خیالش راحت می شه و شروع می کنه به مک زدن دستهاش که یعنی گرسنمه. ولی اگه پیدام نکنه گریه رو سر می‌ده.

* خلاصه اینم از زندگانی ما توی این روزهای پاییزی آلوده!