شهربازی

یه جایی خونده بودم بچه‌ها وقتی بیدارن چیزای جدید رو می‌بینن و کشف می‌کنن، بعد وقتی می‌خوابن پروسه‌ی پردازششون شروع می‌شه. 

حالا اگه واقعا این جوری باشه امروز علی باید حداقل تا ظهر بخوابه! چون بعد از اون همه چیزی جدیدی که دیده، بعد از اون همه نور و رنگ و چرخش و صدا و جیغ و ... فکر نکنم تا قبل از ظهر پردازشش تموم شه.

دیشب رفتیم شهربازی (پارک بسیج). پارسال همین موقع‌ها هم رفته بودیم.

حس پارسالم سنگینی بود و نفس نفس و اضطراب و دلهره. اونقدر که وقتی متین رفت و سوار رنجر شد از ترس فقط چشم‌هام رو بسته بودم و توی دلم صلوات می‌فرستادم.

امسال اما سبک بودم و آروم و خوشحال و ... دیگه نه وقتی متین سوار رنجر شد می‌ترسیدم نه وقتی خودم سوار سفینه.

همش فکر می‌کردم لابد علی الان همون حسی رو داره که وقتی پینوکیو رفت توی اون شهربازیه داشت! یه دنیای جدید، عجیب و متفاوت.

خلاصه اینکه این روزا روزای خوبین. خیلی بهتر از پارسال. خیلی خیلی بهتر از چند ماه پیش. این روزها خوبند.