خوابهای بی تو...

صبح هنوز چشمامون رو باز نکرده بودیم که باهم دعوامون شد. من که فکر می‌کنم حق با من بود. البته متین هم فکر می‌کنه مقصر منم.

قضیه اینه که معلوم نیست این متین شبا کجا می‌ره! یعنی کافیه من چشم بذارم روی هم. دیگه کلا متین نیست و نابود می‌شه. انگار نه انگار که من دو ساله هرروز صبح با متین از خواب بیدار می‌شم، با متین می‌رم سرکار، با متین صبحونه و ناهار و شام می‌خورم و ...

همین که می‌خوابم انگار نه انگار که دیگه متینی توی زندگیم وجود داره. شاید باورتون نشه ولی من تا حالا توی زندگیم خواب متین رو ندیدم. من که فکر می‌کنم متین دیگه از بس از صبح تا شب من رو می‌بینه شبا تا خوابم می‌بره فرار می‌کنه و می‌ره توی زندگیهایی که دلش می‌خواد. پیش آدمهایی که دلش براشون تنگ شده و ...

ولی متین فکر می کنه من مخصوصا اون و توی خوابام راه نمی‌دم تا چند ساعت از دستش راحت باشم!

خلاصه من تا تکلیفم رو با این پسره روشن نکنم و تا ندونم شبا کجا می‌ره، دیگه چشم رو هم نمی‌ذارم!