چه یک وجب، چه صد وجب

وبر یه قانونی داره که می‌گه: "نسبت تغییرات پاسخ با تغییرات تحریک خطی نیست."

فارسیش می‌شه: " آب که از سر گذشت چه یک وجب، چه صد وجب!"

مثالش می‌شه اینکه یه وقت تو دو میلیون تومن بدهی داری، یک کم نگرانی که چه جوری پسش بدی و اینا، اما یه وقت دیگه یه میلیارد تومن بدهی داری، دو میلیون تومن دیگه هم قرض می‌گیری. دیگه این بار واسه این دوتومن ککت هم نمی‌گزه!

یا یه وقت خدای نکرده زبونم لال یه عزیزی رو از دست می‌دی و خیلی براش بی‌تابی می‌کنی. یه وقت دیگه تو رفتی مسافرت که توی تهران یه زلزله ۹ ریشتری میاد و تهران با خاک یکسان می شه و هیچ کس زنده نمی‌مونه. داغون می‌شی! ولی شاید حداکثر به اندازه دو سه برابر دفعه قبل. نه هزار برابر.

این قانون وبر نه تنها برای احساسات آدمها صادقه، برای چشم و گوش آدم هم صادقه. مثلا وقتی صدای تلویزیون رو از روی ۵ می‌ذاریش روی ۱۰، واقعا صدا رو دوبرابر می‌شنوی. ولی وقتی صداش روی ۵۰ و بذاریش روی ۱۰۰، حس می‌کنی صدا بلندتر شده، ولی نه به اندازه دوبرابر.

از این قانون موقع تبدیل صداهای آنالوگ به صفر و یک دیجیتال استفاده می‌شه. یعنی وقتی صداها بلند باشن تعداد نمونه‌های کمتری رو تبدیل به صفر و یک می‌کنن تا جای کمتری رو اشغال کنه.

همین دیگه! الان هم اطلاعات عمومی شما بالا رفت. هم من یه دور درسهام رو مرور کردم...