سور!

تمام تلاشم رو کردم که غیرمستقیم به خواهر و برادرای متین بگم اگه خواستن عید دیدنی بیان خونه‌مون توقع شام و ناهار نداشته باشن. البته از حق نگذرم، متین بیشتر از من تلاش کرد.

نه اینکه خواهر برادراش رو دوست نداشته باشم یا دلم نخواد مهمونی بدم. ولی شرایط مناسبی ندارم و توان و زمان مهمونی رفتن و مهمونی دادن رو ندارم و متین هم این رو می‌بینه و درک می‌کنه.

ولی مشکل اینجاست که نه تنها طبق رسم همیشگیشون دلشون می‌خواد وقتی این همه راه میان ناهار و شام مهمون باشن، بلکه این بار همه‌شون منتظرن به خاطر خونه یه سور جداگانه هم بدیم.

چند روز پیش با دوستم رفته بودیم پارک آب و آتش. واقعا باصفا و قشنگ شده بود.

به متین پیشنهاد دادم یه شب شام الویه درست کنم و همه خواهرها و برادرهاش رو دعوت کنیم اونجا. هم بچه‌ها اونجا حسابی بازی کنن و یه دلی از عزا دربیارن هم ما کار خودمون رو ساده کنیم و سر و ته عیددیدنی و مهمونی و سور رو یه جا هم بیاریم.