نمک یا فلفل؟ مسئله این است!

من به همکارم قول دادم ساعت ۸ صبح سرکار باشم که یه کاری رو با هم تموم ‌کنیم.

متین ساعت ۸ صبح باید توی یه جلسه مهم ارائه داشته باشه.

هر دومون ساعت ۵ بیدار می‌شیم نماز می‌خونیم و می‌خوابیم.

من ساعت می‌ذارم که ۶ و نیم بیدار شم اما ۶ و ربع بیدار می‌شم.

متین ساعت می‌ذاره که یه ربع به هفت بیدار شه اما ۷ بیدار می‌شه.

من دوش می‌گیرم و آماده می‌شم و ساعت یه ربع به ۷ از خونه می‌زنم بیرون.

متین ساعت ۷ تازه می‌ره دوش بگیره و نمی‌دونم کی از خونه می‌زنه بیرون.

من یه ربع به ۸ می‌رسم شرکت. همکارم هنوز نیومده.

متین ۸ و ربع می‌رسه به جلسه. جلسه تازه شروع شده.

راستش هرچی من عجولم متین خونسرده و این یکی از تنها موضوعاتیه که گاه‌گاهی باعث اختلاف و دعوا بینمون می‌شه.

توی همه‌ی خونه‌ها مردا باید هرجا می‌خوان برن یه عالمه منتظر خانمه بشن و هی صداش کنن: "خانوم دیر شد!‌ خانوم چی کار می‌کنی! خانوم بیا دیگه!" اما توی خونه‌ی ما این وظیفه خطیر روی دوش منه و منم که هر چند دقیقه یه بار باید داد بزنم: "متیـــــــن! متیـــــــــــــــن!! متیــــــــــــــــــــــــن!!!"

هرچی هم که توی کفشهاش نمک می‌ریزم اثر نمی‌کنه.

شاید اندفعه مجبور شم  فلفل رو امتحان کنم!