نور چشم

دلم می‌خواد فردا که آخرین امتحانم رو دادم یه راست برم خونه‌ی جاریم! یکی دو ساعتی بشینم و حرف بزنیم و بعد به یه بهانه‌ای پسرش رو بردارم و بیارم خونه‌ی خودمون. دلم می‌خواد یاسین چند روزی پیش ما باشه. پسر شیرین و شیطون و دوست داشتنیه. راستش دلم می‌خواد یه چند روزی یه بچه دور و برم باشه و نزدیکترین بچه توی دوروبریهامون یاسینه.

حس می‌کنم بچه‌ها توی چشمهاشون یه نوری دارن که زندگی آدم رو روشن می‌کنه. به اون نور، به اون انرژی دست نخورده نیاز دارم...

کسی نیست چند روز بچه‌اش رو به من قرض بده که نخوام منت جاریم رو بکشم ؟