تفریح در کله‌ی سحر!

خورشید یواش یواش داره خودش رو می‌کشه بالا. نصف صورتش از پشت دیوار کوتاه کناری پیدا شده و نصف دیگه‌اش هنوز پشت دیوار پنهانه.

نصف ایوون گرم شده و نصف دیگه‌اش هنوز حال و هوای خنک سحرها رو داره. شیر آب رو باز می‌کنم تا به گلدونها آب بدم. اول آب بیرون نمیاد و بعد که من دارم سعی می‌کنم بفهمم مشکل چیه یهو با فشار میاد بیرون و یه کمی خیسم می‌کنه. 

یه جیغ کوتاه می‌زنم. ولی بعد حس می کنم چه حس خوبی دارن سلولهام و چی بهتر از اینکه تجربه‌های خوبم رو با دیگران شریک بشم؟

به یه بهانه‌ای متین رو صدا می‌کنم توی ایوون. هنوز چشم‌هاش درست و حسابی باز نشده که سرتاپاش خیس می‌شه. ولی نمی دونم چرا عوض اینکه سرحال بشه، عصبانی شده

متین هم که اصولا اهل کم آوردن نیست از غفلت من استفاده می‌کنه و شلنگ رو می‌گیره به سمتم و سرتاپام رو با آب می شوره و خودش فرار می‌کنه توی حموم.

می‌رم زیر انداز رو برمیدارم و پهن می‌کنم وسط ایوون. روی مرز آفتاب و سایه. دراز می‌کشم روش.  سرم توی آفتاب و دلم توی سایه.

سرم گرم می شه و دلم خنک!