گفتند : «کلاغ»، شادمان گفتم : «پر»
گفتند : «کبوترانمان»، گفتم : «پر»
گفتند : «خودت»، به اوج اندیشیدم
در حسرت رنگ آسمان گفتم : «پر»
گفتند : «مگر پرنده ای؟»، خندیدم
گفتند : «تو باختی» و من رنجیدم
در بازی کودکان فریبم دادند
احساس بزرگ پر زدن را چیدند
آنروز به خاک آشنایم کردند
از نغمه پرواز جدایم کردند
آن باور آسمانی از یادم رفت
در پهنه این زمین رهایم کردند
گفتند : «پرنده» ، گریه ام را دیدند
دیوانه خاک بودم و فهمیدند
گفتم که «نمی پرد» ، نگاهم کردند
بر بازی اشتباه من خندیدند ...
منبع: +
سلام. بلاگ نو مبارک
بـَــه ... خونه ی نــو مبــارک
"نغمه رضایی" شاعرشه. اگه اشتباه نکنم از کتاب "فریاد". کلا سه تا کتاب داره، من تو نمایشگاه چندین سال پیش کتاب "فریاد"شُ خریدم، بعدم کتاب قبل ترش "ردّ درد" رو. یه بارم یه جایزه در مورد شعر برده.
انتشارات "رضایی" تو سهروردیه، من یه بار اونجا با پدرش ملاقات داشتم، مرد مهربونی بود. ظاهرا بعد از این که به علاقه و استعداد دخترش تو زمینه شعر پی می بره، تصمیم می گیره انتشاراتی بزنه و خودش کتابای دخترش (و البته کتابای دیگه رو) چاپ کنه. آخرین کتاب "نغمه" هم "رهایی" بود.
راستی اون شعر معروف "آدمک آخر دنیاست، بخند" هم اثر ایشونه.
ممنون از اطلاعات مفیدتون...
واااای عزیزم.الان فهمیدم مامان شدی.عزیزم مرسی که آدرس جدیدتو دای.مبارک باشه.این احساس مبهمتو کاملا درک میکنم.طول میکشه تا از ابهام دربیایی.ولی وقتی در بیایی خیلی خوبههه
بعدشم که عالیییه.
اینجا مبارک باشه... یعنی اون یکی لو رفته بود؟!
مامان شدنتون هم مبارک...
خودمون آدرسش رو به یه نفر داده بودیم ولی داشت ازش سواستفاده می کرد.
با سلام
مطالب جالب از شما خواندم ممنون می شوم در صورت تمایل به کلبه اشعار من هم سری بزنی
به امید دیدار