هفت ماه و نیم

علی کوچیک ما، داره تند تند بزرگ می شه و ما رو پشت سر خودش جا می ذاره. انقدر سریع تغییر می کنه رفتارهاش که باورم نمی شه. بعد فکر کن این همه تغییر رو سه هفته است که ننوشتم. راستش دلیل اصلیش شاید این بود که خیلی چیزا نوشتنی نیست.

مثلا اون دفعه هم نوشتم که یه کلماتی مث مامان و بابا می گه. ولی مامان و بابا گفتن اون هفته اش کجا و مامان و بابا گفتن حالاش کجا و البته می دونم که هنوز خیلی مونده تا این کلمه ها رو با معنی بگه.

یا اون دفعه از در و دیوار بالا رفتنش گفتم ولی حالا واقعا تمام مدت باید مواظبش باشم و باهاش بازی کنم و ...

قدش توی هفت ماهگی 72 سانت شده و وزنش هم حدود 8 و نیم. دو تا از دندونهاش تا نصفه در اومدن.

اسباب بازیهای مورد علاقه اش عبارتند از جارو برقی، تلفن، موبایل، کی بورد، موس روشن(!)، سیم (اونم نه هر سیمی، سیمی که سیاه باشه و خودش هم کشفش کنه! کلا محل چیزهایی که جلوش می ذاریم نمی ذاره) و البته یه کتاب حموم داره که استثنائا از بین وسایلش این یه دونه رو دوست داره.

بازی مورد علاقه اش هم بالا رفتن از همه چیز و وایسادنه. اونقدر از صبح تا شب مواظبش بودم که شب هم که می خوابم تا صبح خواب می بینم که داره میفته و دارم می گیرمش.

ولی با این همه مراقب بودن باز هم هفته پیش دوتا اتفاق غیرمترقبه براش افتاد و یک کمی آسیب دید و کارمون به عکس و سی تی اسکن و ... کشید که خوشبختانه به خیر گذشت.

توی این عکس هم آسیب دیدگی اش مشخصه و هم اسباب بازی مورد علاقه اش!